معیاری نادرست و روشی ناصحیح برای همسریابی
با اینکه به کار گرفتن اینترنت و فضای مجازی امکانات زیادی را به وجود آورده تا قسمت اعظمی از فعالیتهای انسانی با هزینه کم و سرعت زیاد صورت گیرد اما همین فناوری با آسان کردن زمینه و نحوه ارتکاب جرایم و افزایش دادن خسارت معنوی و مادی ناشی از جرم و به وجود آمدن جرایم تازه و به وجود آمدن شیوه های مجرمانه نوین،فرصت‌های زیادی را برای بزهکاران فراهم نموده است.
یکی از عرصه های ورود به فضای مجازی خانواده است که تبعاتی را برای این نهاد مهم و بنیادی به دنبال آورده است.
همسریابی یکی از حساس ترین و پر اهمیت ترین مرحله های به وجود آمدن خانواده می باشد که در فرهنگ ایرانی و اسلامی آداب و رسوم مخصوص به خود را داراست.
ولاکن با ورود تکنولوژی های جدید و فضای مجازی در این شاخه،موضوع انتخاب همسر دستخوش تغییراتی اساسی گردیده است از آنجا که شناخت افراد در اینترنت نسبت به هم دیگر چهره به چهره نمی باشد تعداد بسیاری از کاربران فضای مجازی در صدد فریفتن یکدیگر برمی آیند و با ارایه اطلاعات نادرست امر مهم ازدواج را مختل میکنند.
که این روند نه تنها منجر به ازدواج نمی گردد بلکه به موضوعی سرگرم کننده مبدل می‌گردد که با بی توجهی به آن مشکلات فراوانی را در پی خواهد داشت.
کارشناسان امر بر این باورند که در یک ازدواج موفق شناخت و تحقیق در مورد شخصیت زوجین پیش از وابستگی های احساسی باید صورت بپذیرد اما این موضوع در ازدواج هایی که از طریق سایت همسریابی و سایت ازدواج شکل می گیرد نتیجه معکوس به دنبال داشته است به این معنی که زوجین در این ازدواج ها با نشان دادن یک هویت نام برد به نحوی ایده‌آل در اول شخص مورد نظر را به خویش علاقمند می کنند و اعتماد طرف مقابل را جذب می نمایند در نتیجه زمانی که شخص در چنین ارتباط هایی تصمیم به تشکیل خانواده می گیرد در صورتی که حتی هویت واقعی و ویژگی های شخصیتی اصلی شخص مقابل بر او آشکار گردد به دلیل وابستگی های احساسی و عاطفی که در او به وجود آمده است توانایی تصمیم گیری درست و منطقی را نخواهد داشت.
عدم اعتماد یکی از شاخص ترین آسیب های می باشد که زندگی طرفین را تحت الشعاع خود قرار خواهد داد به گونه ای که هر دم هریک از زوجین می توانند در این اندیشه به سر ببرند که آیا همچنان همسر آنها می تواند از طریق فضای مجازی و یا سایت همسریابی و یا هر یک از شبکه های اجتماعی با شخص دیگری در ارتباط باشد یا نه و این تهدید بزرگی برای بی اطمینانی زوجین به هم دیگر تلقی می گردد.
آشنایی در سایت های همسریابی و چت روم ها بعدها در رابطه زوجین تاثیرات به غایت عمیقی را خواهد گذاشت زیرا که این اشخاص در مرحله اول برای ایجاد ارتباط با همدیگر ناگزیر هستند در برخی از موارد خود را بسیار بالاتر و ایده آل تر از حد متعارف خویش معرفی نمایند اما این مسئله چندان طول نخواهد کشید.
اشخاصی به این سایت ها وارد می گردند که بنا بر دلایلی توان همسریابی و ازدواج از طریق فضای واقعی را ندارند.
چنانچه ازدواج از طریق این سایت‌ها صورت بگیرد پس از مدتی به جدایی و یا طلاق عاطفی خواهد انجامید حتی اگر این ازدواج ها دوام داشته باشد علت اینکه زوجین بنابر مشکلاتی ناگزیر به ادامه زندگی مشترک می باشند نشانه موفقیت این افراد در ازدواج نمی باشد.
بیشتر افرادی که از طریق همسریابی اینترنتی برای انتخاب همسر خویش استفاده می نمایند دختران می باشند و این در حالی است که پسران بیشتر با نگاه سرگرمی وارد چنین فضاهایی می گردند،پس نمی‌توان توقع این الگو را داشت که در جامعه مهدی اسلامی و ایرانی ما بتوان چنین شیوه ای از همسریابی را صحیح و درست تلقی نمود.
باید خاطر نشان نمود که اغلب تعاملات جوانان در اینترنت به شبکه های اجتماعی انتزاعی و دور از واقعیتهای جامعه و زندگی می باشد و همین موضوع بستری برای افزایش مشکلات و آسیب های استفاده از همسریابی بهترین فضای مجازی را در جامعه ما به وجود آورده است. به علت اینکه در شرایط واقعی امکان رابطه میان دختران و پسران وجود ندارد (به طور عرفی) برخی از آنها با ساده انگاری به این شبکه های اجتماعی و سایت ها می آیند تا به گمان خود همسر خویش را پیدا کنند در صورتی که روابط در چنین فضاهایی اغلب به ازدواج منجر نمی شود و به همان روابط موقت و کوتاه مدت ختم می گردد. رابطه هایی که توانایی آسیب زدن به این افراد را به همراه خود دارد.
نبود آموزش به عنوان مهمترین و اساسی ترین چالش امروز در مورد ازدواج این امکان را به وجود آورده که شیوه‌های انتخاب همسر در کشور تحت تأثیر برخی انگیزه های نادرست و انحرافی قرار بگیرد و ماهیت دوگانه ای پیدا نماید.
این ماهیت دوگانه میتواند اثرات انحرافی فراوانی داشته باشند که پیامدهای آسیب زا را متوجه روان افراد در آستانه ازدواج این کشور خواهد نمود.
