متاسفانه در جامعه امروز ایران یکی از معضلات و مشکلاتی که گریبانگیر نسل جوان گردیده است و البته می توان این مشکل را به نسلهای بالاتر نیز سرایت داد مشکل و موضوع انتخاب همسر می باشد که در زمینه ازدواج برای جوانان مشکل ساز گردیده است و انتخاب ناآگاهانه در این زمینه و انتخاب هایی که می توان آنها را مبتنی بر احساس های زود گذر دانش است چندان محلی از اعراب ندارند و در بیشتر مواقع منجر به مشکلات در آینده زندگی برای زوجین میگردند و در بالاترین حد نیز مشکل طلاق و مسئله مهم جدایی را باعث می گردند.
همانگونه که میدانیم در گذشته به دلیل محدودیتهای سنتی انتخاب همسر امری بود مبتنی بر قوام و دوام یک خانواده و این امر از طریق بزرگترهای فامیل انجام می گرفت و در بیشتر مواقع فرزندان دخالت مستقیم در این امر نداشتند سرانجام چنین ازدواج هایی به علل روانشناختی و جامعه شناختی و نوع نگاه جامعه نسبت به امر طلاق پایدار و پایا بود و معمولاً زن و شوهر تا پایان زندگی در کنار همدیگر می ماندند و در کمتر موردی بود که طلاق رخ می داد. البته باید اشاره کنیم که در این نوع ازدواجها لزوما زوجین خوشبختی را تجربه نمی کردند بلکه شاید در کنار هم ماندن آنها به دلیل فشاری بود که جامعه برای پایداری خانواده ها وارد می کرد البته گفتن این نکته نیز خالی از لطف نیست که بیشتر از عشق های ماندگار نیز از این ازدواج های متولد شده بودند. ولی که با تغییر یکباره جامعه و وقوع انقلاب تکنولوژیکی و انفجار اطلاعات دیگر فرزندان مایل نبودند که همسران آنها را دیگران و پدر و مادر برای آنها انتخاب کنند و آنها خود در این امر خود را صاحب رای و نظر می دانستند البته این امر خود موجب این می گردید که نقشه احساسات زودگذر جوانی در انتخاب همسر سهم عظیمی داشته باشد و با فروکش کردن این احساسات باعث تار است زوجین رو به سمت جدایی می رفتند به این جدایی می تواند جدایی عاطفی باشد و یا به دلیل از بین رفتن قبح عمل طلاق و جدایی کامل بیانجامد. آنگونه که روانشناسان در مورد انتخاب همسر ره کردهاند و جامعهشناسان نیز بر آن صحه نهادند این است که یقیناً انتخاب همسر از روی آگاهی و عقلانیت و البته بعد از آن هم احساس را به جا آوردن بهترین نوع ازدواج خواهد بود که پایداری را در میان زوجین نسبت به در کنار هم بودن افزایش خواهد داد.
البته از اینکه فضای مجازی به این طریق گستردگی یابد انتخابهایی که جوانان انجام میدهند از مشاهدات و روابط محدود خود در بیرون دانشگاه مدرسه و خیابان بود که آن هم به علت جوانی و شتابزدگی بیشتر مبتنی بر احساس و نگاه های غرض ورزانه می توانست باشد و آگاهی اهمیت چندانی نداشت.
امروز فضای مجازی باعث گردیده است که بهترین شیوه برای همسریابی را در ذهن بهراحتی تصور کرد یعنی اینکه از میان یک جامعه آماری بالا شما بتوانید شخصی که بر اساس ملاکها و معیارهای شما می باشد را انتخاب کنید و این هم این انتخاب در صورت توافق طرفین بهترین انتخاب آگاهانه برای ازدواج خواهد بود این جامعه آماری بالا را میتوان فضای مجازی به وجود آورد و سایت های همسریابی بهترین محل برای همچین موردی هستند ولی که سایتهای همسریابی امروزه بیشتر محلی برای سوء استفاده گردیده است و این به دلیل فرهنگ نامناسب و عدم نظارت مسئولین و البته یاری که مسئولین می توانند در این زمینه انجام دهند این است که تایید هویت اشخاص را برای سایتهای همسریابی راحت نمایند و ثبت نام در این سایت ها به سادگی صورت نگیرد بلکه مراحلی که جوانان مجرد میتوانند آنها را بگذرانند در این سایت ثبت نام نموده و منابع معیارهای مدنظر خویش را تعریف کرده و از این طریق با جستجویی که انجام می دهند همسر مناسب خویش را یافته و برای آنها پیشنهاد آشنایی ارسال کنند این آشنایی تحت نظارت خانواده ها باشد بسیار خوب خواهد بود و فرهنگ سازی در این زمینه یعنی اینکه خانوادهها و بپذیرند که ازدواج از طریق سایت همسریابی به انتخاب همسر از این طریق امر نام مناسبی نیست و در درجه دوم نظارت تام و تمام و ارتباطاتی که فرزندان آنها در زمینه سایت همسریابی خواهند داشت داشته باشند تایید هویتی که از جانب نهادهای مسئول صورت گرفته است نیز امراه کلاهبرداران و سوء استفاده کنندگان خواهد بود و این باعث خواهد گردید که آنان که واقعا قصد ازدواج دارند و در طلبه ازدواج و انتخاب همسر هستند در این سایت ها ثبت نام نمایند.
- ۱ نظر
- ۲۸ فروردين ۹۷ ، ۱۶:۰۰